9. "[delrium]" Lauren Oliver



Tytuł: [delirium]
Autor: Lauren Oliver
Tytuł oryginalny: [delirium]
Rok wydania: 2012
Ilość stron: 360
Część: 1 (trylogia "[delirium]")
Wydawnictwo: Moon drive
Ocena: 6/6


Moja recenzja: Zapraszam do mojego wehikułu czasu! Przeniesiemy się do miejsca dość dziwnego, tam gdzie miłość okazała się chorobą! Wsiadać! Drzwi zamykać!
Witamy w Portland, Stanach Zjednoczonych. Miłość (deliria) okazała się zdradliwą chorobą...i każdy obywatel, który ukończył osiemnaście lat musi przejść zabieg, żeby być bezpiecznym, nie zachorować dla własnego dobra!

Miłość – najbardziej zdradliwa choroba na świecie: zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotka, jak i wtedy, kiedy cię omija. Ale to niedokładnie tak. To skazujący i skazany. To kat i ostrze. I ułaskawienie w ostatnich chwilach. Głęboki oddech, spojrzenie w niebo i westchnienie: dzięki ci, Boże. Miłość – zabije cię i jednocześnie cię ocali.”

Czas płynie nieubłaganie szybko...a Lena odlicza do zabiegu. Mówią, że po zabiegu będzie bezpieczna. Nic jej nie zagrozi, choroba, na którą nigdy nie zachoruje. Przydzielą jej męża i życie będzie miała zaplanowane! Wszystko może się udać, ma już to na wyciągnięciu ręki. A wtedy zakochuje się (nie będę mówiła imienia, ponieważ, nie chce wam tego zdradzić, będę go nazywać: chłopak w trampkach)w chłopaku w trampkach. Czy uda im się? 

„Ten, kto skacze do nieba, może upaść, to prawda. Ale może też poszybować w górę.”

Lena to siedemnastoletnia dziewczyna, która jest sirotą. Jej rodzicielka zabiła się dla miłości. Skoczyła z klifu. A jej ojciec, umarł na raka. Mieszka ze swoją ciotką Carol, wujkiem i dwoma kuzynkami. Grace w  ogóle się nie odzywa, ale Lena zna jej sekret... Ma też swoją najlepszą przyjaciółkę, Hanę z którą zawsze biega. Uważa ją za ideał!  

„Powiem Wam coś . Nie jestem nikim wyjątkowym . Jestem zwyczajną dziewczyną . Mam niecałe metr sześćdziesiąt wzrostu i jestem przeciętna pod każdym względem . Ale znam pewien sekret . Możecie zbudować mury aż do nieba , a mnie i tak uda się nad nimi przefrunąć . Możecie mnie przygwoździć do ziemi tysiącami karabinów , a i tak stawię opór . I jest nas tutaj wielu , więcej niż wam się wydaje . Ludzi , którzy odmówili zejścia na ziemię . Ludzi , którzy kochają w świecie bez murów , kochają aż po nienawiść , aż po bunt , wbrew nadziei i bez lęku . K o c h a m C i ę . Pamiętaj . Tego nam nie odbiorą .”

Mogę wam powiedzieć wprost, jest to moja ulubiona książka. Trzy czwarte książki to są opisy, a jak Lena opowiada ten dziwny świat... po prostu cudo! Książka pokazała mi miłość w nowym świetle. Ludzie dookoła mnie się zakochują, próbują się odezwać, nie jąkać się przy ich westchnieniem uczuć, a tu nagle, miłość zakazana! 

[delirium] jest to bardzo popularny tytuł. Nie dziwie się. Książka jest w pierwszej narracji, co było bardzo dobrym wyborem. Przez książkę widzimy jak Lena zmienia się z niewinnej, bezbronnej dziewczynki do silnej, umiejąca obronić swoje prawa kobietę, dzięki za sprawą chłopaka w trampkach.

Z [delirium] można wywnioskować wiele życiowych lekcji. Nauczyłam się walczyć o swoje prawa, cenić to co mam i zaczęłam patrzeć na świat jakoś inaczej... 

Powiem w prost: Zachciało mi się zachorować na delirię! 

Pytanie z okładki: Czy gdyby miłość była chorobą, chciałbyś się wyleczyć?
Moja odpowiedź: Nigdy w życiu!
A czy ty chciałbyś się wyleczyć? Jeśli tak, to ile czasu ci zostało?

[delirium] ma(miała) zostać zekranizowano, ale niewiadoma, czy kiedykolwiek się ukaże...
więcej informacji - tu 

Wyzwania: "52 książki roku 2013"
Czytam fantastykę


    




12 komentarzy:

  1. O jaaaaa! Ale to musi być dobra książka. Idem i lecem szukać w bibliotece!

    OdpowiedzUsuń
  2. Podobała mi się, aczkolwiek liczyłam na więcej. Z całej trylogii najlepsza była druga część jak dla mnie.

    in-corner-with-book.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie czytałem, ale po tylu pozytywnych recenzjach w końcu muszę się przełamać :)

    http://recenzje-daniela.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  4. Ja również jestem książką, a nawet i całą trylogią zachwycona! To świetna lektura :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Słyszałam i czytałam o tej książce, ale jeszcze nie wpadła w moje ręce :c

    OdpowiedzUsuń
  6. Na mnie książka nie zrobiła jako bardzo dobrego wrażenia.

    OdpowiedzUsuń
  7. Recenzja dodana do wyzwania "Czytam Fantastykę"
    serdecznie pozdrawiam
    Miłośniczka Książek

    OdpowiedzUsuń
  8. Cudowna książka, mam nadzieję, że kiedyś wpadnie mi w rączki! Pozdrawiam
    zaczytane-zwariowane.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  9. Jeszcze nie czytałam tej książki, ale po tylu pochlebnych recenzjach wiem, że na pewno mi się spodoba! Nie mogę się tylko doczekać kiedy wpadnie w moje ręce, gdyż na razie jakoś nie ma okazji.. Cóż, poczekam na dobrą duszę, która mi ją pożyczy albo na przypływ gotówki i zakupienie jej :D.

    OdpowiedzUsuń
  10. Mam ją na półce i czeka tylko na swoją kolej. Chcę mieć trochę spokoju, kiedy się zabiorę za tę powieść :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Czytałam i też mi się podoba, choć nie w takim stopniu jak Tobie ;) Mnie trochę denerwowały zbyt głębokie (jak dla mnie) przemyślenia Leny. Według mnie były trochę sztuczne. Poza tym uważam, że książka jest fenomenalna!
    Fajny blog, ciekawa recenzja ;) Obserwuję i zapraszam do siebie.

    OdpowiedzUsuń
  12. Wspaniała :) I to zakończenie... Teraz tylko nie mogę się doczekać aż w moje ręce trafi kolejny tom. :)
    Pozdrawiam ciepło i zapraszam do siebie. Będzie mi bardzo miło jak zajrzysz.
    kinga42 blogspot magiczny zakątek

    OdpowiedzUsuń

Drogi czytelniku! Proszę przestrzegaj tych oto zasad:
1. Obraźliwe komentarze będą usuwane.
2. Za każdym nie pisz swojego adresu bloga.
3. Jak wyłapiesz jakiś błąd w tekście, napisz.
4. Anonimie podpisz się!

Pozdrawiam i zapraszam ponownie,
Zuzia