Ann Brashers: Stowarzyszenie wędrujących dżinsów

Na pewno każdy z was ma przyjaciół lub przynajmniej miał. Chcecie z nim spędzać jak najwięcej czasu (na obozie ja z moją przyjaciółką wyglądałyśmy jakby znały się dużo przed nim, a poznałyśmy się w pierwszy dzień <3). Przez wszystkie wakacje byłyście/byliście razem, ale to lato ma być inne. Będziecie rozdzielone/rozdzielni i możecie się kontaktować tylko listami lub przez telefon. W takim samym położeniu były 4 przyjaciółki - Carmen, Tibby, Bridgit i Lena, tylko one miały coś jeszcze.
Miały magiczne dżinsy, które pasowały na każdą.

4 przyjaciółki, jedne spodnie. Mamy cztery główne bohaterki, które kupiły używane spodnie i o dziwo na każdej leżą idealnie. Postanowiły, że każda z nich będzie przez jakiś okres wakacji nosiła dżinsy i będzie przeżywać w nich swoje przygody. Jak pewnie się domyślacie nie wszystko idzie po ich myśli. A gdzie one pojechały?
Carmen spędza te wakacje u ojca, gdzie czeka ją niemiła niespodzianka. Tibby zaczyna w to lato zaczyna pracować w sklepie. Bridgit jedzie na obóz piłkarski, a Lena spędzi ten czas u swoich dziadków w Grecji.    

Chyba przeczytałam tę książkę zbyt późno. Pewnie gdybym przeczytała tę książkę jakieś 2-3 lata temu, to pewnie wspominałabym ją milej. Teraz od samej fabuły wymam więcej i muszę przyznać, że "Stowarzyszenie wędrujących dżinsów" trochę mnie rozczarowało. Spodziewałam się czegoś ambitnego, czegoś co zamieszka w moim sercu, a co dostałam? Niezbyt wymagającą powieść o czterech różnych dziewczynach. Po prostu nic mnie w lekturze nie poruszyło, ale muszę przyznać, że pomysł i bohaterki były bardzo dobre, ale wykonanie było gorsze.  

Każda persona w tej książce jest inna. Carmen - ma rozwiedzionych rodziców i spędza wakacje u swojego ojca. Myślała, że będą sami, a on nieoczekiwanie zabiera ją do swojej nowej rodziny. Tibby jak jedyna zostaje w mieście i poznaje Bailey, która pomaga jej kręcić film. Niestety jest mały problem, dziewczyna jest chora na białaczkę. Bridgit, która wyjechała na obóz sportowy, bo uwielbia grać w piłkę (same plusy), gdzie poznaje chłopaka trenera, Erica w którym się zakochuje i za wszelką cenę chce zdobyć jego serce. I ostatnia - Lena, która ma spędzić to lato ze swoimi dziadkami w Grecji. Babcia chce ją wcisnąć w ręce Kostosa, chłopaka, który jest uwielbiany przez wszystkich, tylko nie przez Lenę.

Podsumowanie: "Stowarzyszenie wędrujących dżinsów" Ann Brashers jest dobrą lekturą, ale nic więcej. Pomysł na fabułę był ciekawy, bohaterki były mądre i miały różne zainteresowania i wykonanie było znośne, ale czegoś mi tutaj zabrakło. Czegoś co by mnie porwało i nie mogłabym przestać czytać. Czasami moje myśli odpływały i łapałam się na tym, że zamiast skupić się na treści zastanawiałam się co będę czytać potem. A czy chcę poznać kolejne części 4 przyjaciółek? Oczywiście! Nie mogę się doczekać kiedy przeczytam 2 lekturę z tej serii.

Stowarzyszenie wędrujących dżinsów (Stowarzyszenie wędrujących dżinsów#1), Ann Brashers, Wydawnictwo Egmont, str. 263, 2002. 

Ocena: 4/6

Seria "Stowarzyszenie wędrujących dżinsów": Stowarzyszenie wędrujących dżinsów | Stowarzyszenie wędrujących dżinsów - rok później | Stowarzyszenie wędrujących dżinsów - trzecie lato | Stowarzyszenie wędrujących dżinsów - ostatnie lato